تیونینگ خودرو چیست و چرا خودروسازان تمایلی به آن ندارند؟

هدف از تیونینگ خودرو انجام تغییراتی برای گرفتن راندمان بهتر از موتور خودرو است، اما شرکتهای خودروسازی از بیم کاهش عمر مفید موتور خودرو تمایلی به انجام آن ندارند.

 تیونینگ کردن یعنی ارتقا دادن بخشهای مختلف خودرو مثل: قدرت موتور، ظاهر خودرو و ایجاد تغییرات در سایر بخشهای خودرو اسـت. تیونینگ مزایای زیادی دارد اما همان قدر هم می‌تواند معایب داشته باشد، تیونرهایی کـه اینکار را انجام می‌دهند درآمد فوق العاده بالایی دارند و چند نفر از آنها خودروهـای سوپر اسپرتی را طراحی کرده اند.

تیونینگ خودرو رابه طور خلاصه می‌توان به عنوان ارتقا دادن مشخصات فنی و ظاهری یک خودرو تعریف کرد. در واقع هنگامی که از تیونینگ یک خودرو صحبت می‌کنیم منظور اصلی تغییر ظاهر، تقویت موتور و مشخصات فنی یا ایجاد تغییرات مهم در سایر بخش‌های آن خودرو اسـت. بـه گونه‌ای کـه در پایان کار خودروی مورد نظر بـه خودروی جدیدی تبدیل می‌شود. پیشینه‌ی تیونیگ را می توان در اواسط قرن بیستم میلادی جست‌وجو کرد.

خودروهای تیونینگ شده گاهی تا دو برابر خودروهای عادی از همان مدل قدرت دارند. چرا خودروسازان خودشان این تغییرات را روی خودرو انجام نمی‌دهند تا خودروهای قویی‌تری تولید کنند؟

همان‌گونه که اشاره گردید خودروسازان به‌راحتی می‌توانند تغییراتی که تیونر‌ها انجام می‌دهند را بر روی خودروها اعمال کنند حتی به قدرت‌های بالاتری هم برسند چراکه دانششان در زمینه خودرو و به‌ویژه موتورهای تولید شده بسیار کامل‌تر از تیونر ها است اما در این میان چند نکته مهم وجود دارد که خودروسازان را از انجام این کار بازمی‌دارد.

نخستین مسئله بحث دوام موتوراست؛ موتورهای تیونینگ شده (البته بسته به سطح افزایش قدرت موتور) معمولا زودتر از موتورهای عادی آسیب می‌بینند. البته خودروسازان معتبر همواره در زمان طراحی موتور و سایر بخش‌های خودرو، مجموعه اجزا را برای حد بالاتری از آنچه خودرو به‌طور معمول به آن نیاز دارد طراحی می‌کنند و به این ترتیب موتور و سایر اجزا خودروهای با فناوری روز به‌راحتی می‌توانند فشارهای بیشتری را تحمل کنند اما این موضوع محدودیت‌هایی نیز دارد و پس از عبور از این محدودیت‌ها، موتور خودرو تحت‌ فشار نامتناسب با طراحی و مهندسی‌اش قرار می‌گیرد که حاصل آن آسیب‌دیدگی سریع‌تر اجزا موتور است.

این مسئله برای تیونر ها اهمیت چندانی ندارد اما خودروسازان که ناچار به گارانتی کردن خودروهای تولیدی خود هستند، نمی‌توانند ریسک این آسیب‌دیدگی را بپذیرند و به همین دلیل دوام را بر توان موتور ترجیح می‌دهند و دقیقا به همین دلیل است که بسیاری از خودروهای تیونینگ شده از سوی تیونر های خارج از شرکت‌های خودروسازی، گارانتی شرکت سازنده خودرو را از دست می‌دهند.

در کنار این‌ها مسایل مربوط به آلایندگی و مصرف سوخت هم مطرح است چراکه موتورهای تقویت شده معمولا در این دو زمینه ضعف‌هایی نسبت به موتورهای استاندارد دارند و گاهی در آزمون‌های آلایندگی نمی‌توانند گواهی‌های لازم را کسب کنند. این‌ها و البته دلایل دیگر، شرکت‌های خودروساز را از تقویت بیش از حد موتورهای تولید خود بازمی‌دارد ضمن آنکه این خودروها تیراژ تولید پایینی دارند و گاهی اقدام برای تولید آن‌ها برای شرکت‌های خودروساز با توجه به جایگاه برند ارزش سرمایه‌گذاری ندارد.

در پایان باید این نکته مهم را هم مدنظر داشت که خیلی از تیونینگهای حرفه ای هزینه‌های بالایی در بر دارد به صورتی که مالک خودرو، باید برابر یا حتی دو برابر قیمت  استاندارد خودرو برای قطعات و نصب، هزینه پرداخت کند.